Wycieczka do początków historii wieloigłowych wałków, mat i pasów Lyapko
Masażery doktora Nikolaya Lyapko – to przede wszystkim urządzenie do wspomagania terapii odruchowej (refleksoterapii). Dlatego zapewnia zdrowie, aktywną długowieczność i pomoc w terapii wielu schorzeń. Mówiąc o urządzeniu do refleksoterapii, należy powiedzieć czym jest owa refleksoterapia.
Otóż refleksoterapia – to europejska nazwa tradycyjnej w medycynie chińskiej terapii Zhen-Chiu, która liczy sobie przeszło 2 tys. lat.
O zamierzchłych czasach terapii igłowej świadczy fakt, że archeolodzy w wielu wykopaliskach znaleźli igły wykonane z kwarcu i krzemienia oraz z kości. Stosowano je w terapii akupunkturowej.
Zachowały się też prace odnoszące się do tej dziedziny. Najstarszą z nich (pracę Huan Di Nei Izin) datujemy na trzecie stulecie przed naszą erą. Już w tych czasach w starożytnych Chinach powstała swoista encyklopedia. Był to „Zbiór praw o zdrowiu, chorobach, metodach leczenia i o profilaktyce”, w tym również o refleksoterapii. A w szczególności: „O metodach oddziaływania, budowie człowieka z energetycznego punktu widzenia i o oddziaływaniu różnymi sposobami na punkty akupunkturowe i na strefy ciała”. Proponowano już wtedy (III stulecie p. n. e.) podstawowe sposoby oddziaływania: nakłuwanie igłami, masaż, przypalanie, puszczanie krwi, stawianie baniek.
W miarę rozwoju produkcji metali do powszechnej praktyki nakłuwania rozpoczęto stosowanie igieł metalowych.
Stosowano nakłuwanie igłami z przebijaniem i bez przebijania powłok skórnych. Do powierzchniowego nakłuwania igłami stosowano bardzo proste urządzenie, składające się z siedmiu igieł. Jedna umieszczona była w środku, sześć – po obwodzie, a wszystkie połączone ze sobą. Wszystko przymocowywane było do bambusowej rączki lub uchwytu z drzewa tekowego. Urządzenie takie nazywało się Li Chua Dzi. Chińczycy poetycko nazywali ten sposób terapii „ukłuciem kwiatkiem śliwy”.
Było to pierwsze w historii ludzkości powierzchowne nakłuwanie igłami. Miało ono swoje zalety w stosunku do nakłuwania bezpośredniego. Ale do tego potrzebna była wiedza z zakresu znajomości punktów akupunkturowych (oddziaływanie na poszczególne punkty „wiązką igieł”).
Już w czasach nowożytnych ludzkość doszła to tego, aby te „pęczki igieł” umieścić na bębnie i uzyskać wałek. Tak powstał wieloigłowy wałek do powierzchniowego nakłuwania igłami.
Do powierzchniowego nakłuwania igłami wykorzystano również oddziaływanie aplikacyjne. Jest to oddziaływanie przez określony okres czasu w bezpośrednim kontakcie urządzenia ze skórą człowieka.
Osiągnięcia medycyny starożytnych Chin, Indii, Tybetu oraz współczesnej medycyny połączono oraz wykorzystano przy tworzeniu metalowych wieloigłowych masażerów „Lyapko” – w postaci wałków, mat i pasów.
Szczegóły budowy
Wałki, maty i pasy wieloigłowe Lyapko produkowane są w postaci elastycznych mat gumowych z umocowanymi na nich igłami.
W podstawie gumowej, wokół igieł na brzegach każdego urządzenia znajdują się wypustki ograniczające, które chronią skórę pacjenta przed nadmiernym ukłuciem czy uszkodzeniem skóry. Rozmieszczenie igieł (odstępy między igłami) i dobór metali, z których są one wykonane, zmieniane są w zależności od indywidualnych potrzeb użytkownika.
Odstęp między igłami dobierany jest w zależności od indywidualnej wrażliwości skóry, która nie zawsze zależy od wieku (nastawienie na komfort doznań w czasie aplikacji).
Urządzenia Lyapko produkowane są z różnych metali pokrytych srebrem.
Mechanizmy działania wałków, mat i pasów wieloigłowych do masażu doktora Lyapko
Wykorzystanie igieł w refleksoterapii przy powierzchniowym oddziaływaniu wieloma igłami odbywa się na aktywne punkty akupunkturowe i wywołuje reakcje miejscowe, wyrażające się w zmianie koloru danego odcinka skóry, temperatury, stopnia wrażliwości.
Godny uwagi jest fakt, iż reakcja zależy od wielkości użytego wałka do masażu lub od części ciała, na którą oddziałujemy wałkiem. Przejawia się podwyższoną temperaturą, lepszym ukrwieniem (zaczerwienieniem).
Działanie masażerów Lyapko odpowiadają głównej zasadzie refleksoterapii: „Zdrowie – to równowaga między nadmiarem i niedoborem”.