Już w starożytności zauważono, że na ciele chorej osoby, można zlokalizować miejsca, które bolą przy ich uciskaniu, a odpowiednie oddziaływanie na nie, prowadzi do ustępowania choroby. Nazwano je „punktami życiowymi” lub inaczej punktami aktywnymi biologicznie (PAB). Są to niewielkie odcinki skóry i tkanki podskórnej, w którym znajduje się kompleks powiązanych wzajemnie mikrostruktur (naczyń, nerwów, komórek tkanki łącznej), dzięki czemu tworzy się aktywny obszar biologiczny, oddziałujący na zakończenia nerwowe oraz na powstawanie związków między odcinkiem skóry i danym narządem wewnętrznym.

Te właśnie wielowiekowe doświadczania stały się podstawą do opracowania przez Nikolaya Lyapko – ukraińskiego doktora nauk medycznych, lekarza terapeutę, refleksologa, bardzo skutecznej odmiany terapii odruchowej (refleksoterapii) – nazwanej przez niego powierzchniową terapią wielogłową. Metoda ta z jednej strony jest bardzo skuteczna, a z drugiej – łatwa i przyjemna. Nie wymaga ona specjalnych umiejętności czy doświadczenia, dlatego też można ją stosować nie tylko z pomocą terapeutów, masażystów, refleksologów i innych specjalistów ale samodzielnie w warunkach domowych.

Istota masażu odruchowego metodą Nikolaya Lyapko polega na oddziaływaniu poprzez określone punkty aktywne biologicznie ciała na odpowiadające im narządy wewnętrzne. Umiarkowane drażnienie zakończeń nerwowych, skupionych w określonych punktach skóry, mięśni i innych tkanek, a za ich pośrednictwem – pni nerwowych, odbudowuje regulację nerwową w organizmie, normalizuje siłę, zdolność poruszania się i równoważenie procesów pobudzania i hamowania. I właśnie dlatego, że oddziaływanie terapeutyczne zabiegów masażów wieloigłowych odbywa się za pomocą odruchu, poprzez układ nerwowy, kontrolujący działalność całego organizmu, to nie ogranicza się ono do jednego punktu czy nerwu, ale najczęściej w sposób pozytywny wpływa na narządy, które są oddalone od miejsca oddziaływania.